Ξανθούλες. Οι αγαπημένες Barbie της καθημερινότητας μας. Πανέμορφες. Μπορούν να μιλάνε, να περπατάνε, να παρουσιάζουν εκμπομπές. Τώρα πια μπορούν μέχρι και να είναι υποψήφιες για την Βουλή! Μα γι'αυτό ασχολούμαστε τόσο πολύ μαζί τους. Γιατί μας εκπλήσσει μέχρι που μπορούν να φτάσουν.
ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΗ ΑΡΓΥΡΙΟΥ
Ξανθούλες. Οι αγαπημένες Barbie της τηλεοπτικής μας καθημερινότητας. Πανέμορφες. Μπορούν να μιλάνε, να περπατάνε, να παρουσιάζουν εκπομπές ή να (αυτό-)προσκαλούνται σε αυτές. Τώρα πια μπορούν μέχρι και να είναι υποψήφιες για την Βουλή! Μα γι'αυτό ασχολούμαστε τόσο πολύ μαζί τους. Γιατί μας εκπλήσσει μέχρι που μπορούν να φτάσουν.
Υπάρχουν βέβαια και άλλες Barbie που κινούνται σε πιο σκούρες αποχρώσεις. Όχι πως υπάρχει διαφορά- και αυτές Barbie είναι. Αλλά επιλέγουν το μελαχρινό για να κάνουν την διαφορά από τις υπόλοιπες.
Αυτές οι ξανθούλες, που λέτε, τα τελευταία χρόνια έχουν τρομερή ζήτηση και κατανάλωση. Σχεδόν εικοσιτετράωρη μπορώ να πω. Γιατί; Είναι απλό! Όλοι μας έχουμε ανάγκη από όμορφες υπάρξεις που να μην ανήκουν στην πραγματικότητα και να δημιουργούν έναν δικό τους κόσμο (και το «κοσμάρα» δεκτόν). Άλλα προβλήματα, άλλες ανάγκες. Ακόμα και όταν μαλώνουν για το ποια έχει την μεγαλύτερη ζήτηση, υπάρχει γοητεία στην αφέλεια που εκπροσωπούν. Έτσι, λοιπόν, κάθε άνθρωπος ξεγελιέται μαζί τους και παίρνει μέρος στο παραμύθι που του προσφέρεται παράλληλα με την πραγματικότητα που του επιβάλλεται.
Οι ξανθούλες αυτές βέβαια δεν είναι και τόσο αθώες. Είναι ένοχες γι'αυτή την αθωώτητα που προβάλλουν. Είναι το λάθος καταφύγιο για τον άνθρωπο του καναπέ από το καθημερινό αδιέξοδο.Επειδή ανοίγεται απλόχερα μπροστά του ένας και μόνο δρόμος που οδηγεί μόνο εκεί. Επειδή ζηλεύει το δικαίωμα της αφέλειας που εκείνος δεν έχει. Επειδή πιστεύει ότι τα φώτα που δεν φτάνει είναι η σωτηρία. Και το χειρότερο «επειδή»είναι ότι δεν έχει πρόθεση να ψάξει για άλλο καταφύγιο, πιο πραγματικό. Το κυριότερο σφάλμα αυτών των ξανθών προσώπων,όμως,είναι πως έχουν πλήρη επίγνωση της επιρροής τους, όπως και αυτοί που τις πουλάνε, ώστε όχι μόνο να επιβιώνουν άλλα και να πληθαίνουν ολοένα και περισσότερο. Το σημείο που υπερβαίνει τα όρια, παρόλα αυτά, δεν είναι ότι κάθε μήνα βγαίνει κι άλλο ξανθό μοντέλο αλλά ότι μέσα σε αυτή την θάλασσα της δημοσιότητας κάποιο από αυτά τα μυαλά χάνει τον έλεγχο του και πνίγεται. Αντικαθίσταται από το επόμενο. Όλες είναι μοναδικές και αναπληρωματικές την ίδια στιγμή. Κι ούτε γάτα ούτε ζημιά.
Ήμασταν πολύ κοντά στο να δούμε μια ξανθούλα στον χώρο της πολιτικής. Εγώ, όμως, τις έχω για πιο δύσκολα. Γι'αυτό και βάζω ως επόμενη πρόκληση μια ξανθούλα στον χώρο της αυτοκριτικής και της αυτογνωσίας. Για να δούμε...
Iανουάριος 2010
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου