Bookmark and Share

Παρασκευή 15 Ιανουαρίου 2010

U-Speak: Προς αναζήτηση... του άλλου μισού.

Στο U-Speak πρωταγωνιστής είσαι εσύ.
Στείλε ό,τι κείμενο θες στο exit-mag@hotmail.com και εμείς θα το δημοσιεύσουμε.

> Πρός αναζήτηση… του άλλου μισού.

Σκεπτόμενη όσα βλέπω να συμβαίνουν γύρω μου στις προσωπικές σχέσεις των ανθρώπων τα τελευταία χρόνια θα προτείνω τη δική μου ωμή ακόμα και πρώϊμη θεωρία -καθότι μόλις 23 χρονών- , σχετικά με το πόσο εύκολο ή αντίστοιχα δύσκολο είναι να βρει κανείς τι άλλο; το έτερον του ήμισυ.

Παρά λοιπόν το σύντομο, πλην όμως ευχάριστο, ανάλαφρο, μαγευτικό διάστημα του βίου μου έχω «κουραστεί» να ακούω τους γύρω μου να αναζητούν, να ψάχνουν, να βρίσκουν, να χάνουν αυτό που τέλος πάντων επιθυμούν. Έναν άνθρωπο με τον οποίο θα βιώσουν το όνειρο, έναν άνθρωπο με τον οποίο θα φτάσουν στα σύννεφα, έναν άνθρωπο με τον οποίο...

Γιατί λοιπόν τόσος ντόρος και τόσες συζητήσεις επί συζητήσεων πάνω στο εν λόγω θέμα; Γιατί παρά τη θέλησή που υπάρχει πολλοί αποτυγχάνουν να πραγματοποιήσουν την επιθυμία τους; Είναι κατά τη γνώμη μου εξαιτίας των καιρών. Όσο κλισέ και αν κάτι τέτοιο πιθανότατα ακούγεται θα σπεύσω ευθύς αμέσως να καταγράψω τις σκέψεις μου τις οποίες ελπίζω να συμμεριστούν συνομήλικοι και όχι μόνο.

Είναι αναμφισβήτητα άκρως φυσιολογικό και αναμενόμενο ένας άνθρωπος να επιδιώκει και να επιθυμεί τη συνύπαρξη, τη συνεύρεση, την επικοινωνία με κάποιον που μπορεί να τον κατανοήσει, να τον βοηθήσει και γενικότερα να μοιραστεί τις ίδιες ιδέες, σκέψεις και ανησυχίες μαζί του. Σήμερα οι νέοι εξαιτίας του άγχους, των προβλημάτων, των πρασπαθειών που καταβάλλουν καθημερινά για να συμβαδίσουν με τους εξαιρετικά απαιτητικούς ρυθμούς της πραγματικότητας έχουν μπει σε έναν αγώνα δρόμου, όχι χωρίς λόγο, με πρωταγωνιστές ... τους ίδιους τους τους εαυτούς. Εκεί λοιπόν μέσα σε αυτό το αλαλούμ, αν μπορούμε να το ονομάσουμε έτσι, υποστηρίζουν ότι θέλουν όσο τίποτε άλλο να καλύψουν το συναισθηματικό κενό που υπάρχει καλά κρυμμένο στο εσωτερικό τους. Αλλά παρ’ όλα αυτά δεν τα καταφέρνουν. Το αναζητούν απεγνωσμένα και όσο πιο κοντά του θέλουν να έρχονται τόσο αυτό απομακρύνεται. Σαφέστατα οξύμωρο... Ωστόσο συμβαίνει. Γιατί λοιπόν το αποτέλεσμα είναι τόσο μακριά από την επιδίωξη;

Αναζήτηση σε λάθος μέρη.
Τι πραγματικά αναζητάμε; Και γιατί δεν το ανακαλύπτουμε; Ίσως αν δεν φοβόμασταν να μιλήσουμε με τον εαυτό μας υπογράφοντας μάλιστα αιώνια εκεχειρία μαζί του, τα πράγματα να ήταν καλύτερα. Και για να γίνω πιο σαφής. Τι πιθανότητες υπάρχουν για κάποιον να βρει το άλλο του μισό στις νύχτες άφθονου αλκοόλ και «διασκέδασης»; Ακούω καθημερινά και ασταμάτητα από στόματα πολλών συνομίληκων, φίλων, γνωστών την ίδια φράση : «Τα σπάμε» . Τι ακριβώς σπάμε και τι ακριβώς γιορτάζουμε. Και εάν όπως υποστηρίζουμε τα σπάμε καθημερινά τότε γιατί όταν βρισκόμαστε μόνοι μας ρισκάρουμε να πάθουμε κατάθλιψη;

H εποχή των online γνωριμιών είναι εδώ αλλά ποιος την κάλεσε και με τι σκοπό ήρθε; Μπορεί να μας βοηθήσει στην αναζήτηση που έχουμε πέσει με τα μούτρα; Εικονική πραγματικότητα. Έτσι θα την ονομάσω. Έχουμε εθιστεί πια και σε αυτήν. Αγκαλιά με ένα laptop να προσπαθούμε έτσι να καλύψουμε το οποιοδήποτε κενό. Και αν κάτι τέτοιο ακούγεται υπερβολικό είμαι σίγουρη πως πολλοί από τους αναγνώστες θα έχουν σκεφτεί ή και θα έχουν προσπαθήσει να προβούν σε τέτοιου είδους γνωριμίες. Ποτέ δεν υποστήριξα πως κάτι τέτοιο είναι κακό ή λάθος ούτε είπα ότι αποκλείεται να αποφέρει καρπούς. Κάθε άλλο. Σαφέστατα πιστεύω πως ακόμα και σε μια τέτοια περίπτωση οι πιθανότητες για το χτίσιμο μιας σχέσης δεν είναι μηδαμινές. Είναι όμως για εμένα περιορισμένες. Πιθανότατα αυτά που λεω να ακούγονται παλιομοδίτικα και ξεπερασμένα. Βλέποντας όμως τους πάντες να ψάχνουν για μια σχέση γεμάτη συγκινήσεις, γεμάτη πάθος, αγάπη, έρωτα, εκπλήξεις, μαγεία και ότι άλλο μπορεί να περάσει από το μυαλό σας και να μη βρίσκουν τίποτα ένα πράγμα έχω κατά νου... ότι δεν ξέρουν τι ψάχνουν. Γιατί άμα ήξεραν θα το έβρισκαν.

Έτσι λοιπον, καταλήγοντας σε ένα συμπέρασμα, λεώ ότι αυτοί που πρέπει να πλησιάσουμε, αυτοί με τους οποίους πρέπει να μιλήσουμε είναι οι εαυτοί μας. Σίγουρα ο καιρός είναι χρήμα, σίγουρα πολλοί από εμάς είναι πολυάσχολοι, ωστόσο όλα αυτά δεν είναι για εμένα παρά δικαιολογίες και υπεκφυγές. Αν ανακαλύψουμε τους εαυτούς μας θα ανακαλύψoυμε έτσι δια μαγείας και την ταυτότητα του ετέρως ημίσεως που αναζητούμε καθώς και το πού θα το βρούμε. Μη σας πω ότι μπορεί να συνειδητοποιήσουμε ότι το έχουμε ήδη γνωρίσει. Απλά δεν το έχουμε καταλάβει. Ας κοιτάξουμε λοιπόν καθαρά μέσα από τους καθρέφτες και ας μην αρκούμαστε σε είδωλα που είναι μάλιστα... παραμορφωμένα.

Δέσποινα Σακελλαρίου

Ιανουάριος 2010

Σχετικά Άρθρα

Related Posts with Thumbnails