Άτακτες Δόσεις

Της Εύης Αργυρίου

Το Θέατρο της ΝΕΤ παρουσιάζει...
"Σε 5 βγαίνουμε" και το πλατό γεμίζει με άγχος και αγωνία από κάθε άνθρωπο που θα βρεθεί μπροστά ή πίσω από τα φώτα. Είναι το πολυαναμενόμενο debate μεταξύ των αρχηγών των δύο μεγάλων κομμάτων. Και όλα πρέπει να είναι άψογα: Η γραβάτα του κ.Καραμανλή, το πουκάμισο του κ.Παπανδρέου... Γιατί σε ένα έργο οι ηθοποιοί δεν βγαίνουν ποτέ με ατέλειες. Ρίχνουν μια τελευταία ματιά στους λόγους τους. Γιατί σε ένα έργο οι ηθοποιοί διαβάζουν πάντα τον ρόλο τους πρώτου βγουν στην σκηνή. Δέχονται τις τελευταίες οδηγίες από τους σύμβουλους τους για το πως θα τα πουν και πως θα σταθούν. Γιατί σε ένα έργο οι ηθοποιοί πάντα συμβουλεύονται τον σκηνοθέτη τους για το πως θα ερμηνεύσουν τον ρόλο και πώς θα σταθούν στην σκηνή. Εύχονται να είναι πειστικοί. Γιατί σε ένα έργο οι ηθοποιοί μόνο άμα είναι καλοί μπορούν να πάρουν το κοινό με το μέρος τους.
3,2,1 και ΠΑΜΕ..."Καλωσήρθατε κυριές και κύριοι στο πολυαναμενόμενο debate των αρχηγών των δύο μεγάλων κομμάτων...Απόψε θα συζητήσουμε..."
Μην μασάς...


Προς πάσα αναίσθητη
Περπατάς στην Ερμού και γύρω σου απλώνεται το Φεστιβάλ κατανάλωσης. ΟΛΑ τα μαγαζιά, που σου παρέχουν ΟΛΑ τα πράγματα από ΟΛΑ τα είδη βρίσκονται ΟΛΑ μπροστά σου. ΟΛΑ. Και νιώθεις βασίλισσα που ήρθε η ώρα να ξοδέψεις ΟΛΑ τα λεφτά του μπαμπά και να κάνεις κτήμα σου κάτι από ΟΛΑ αυτά. Και εκεί που προχωράς κρατώντας με καμάρι τo τελευταίο σχέδιο τσάντας της Louis Vuitton όπου το ίδιο ακριβώς σχέδιο κρατάει με το ίδιο ακριβώς καμάρι και ο μισός γυναικείος πληθυσμός που θα συναντήσεις καθ οδόν, βλέπεις γύρω σου κάποια όντα, ανθρώπους θαρρείς τα λένε, με βρώμικα ρούχα, πεινασμένους, άπλυτους, ξυπόλητους σχεδόν αποκρουστικούς με ένα βλέμμα ελεημοσύνης και απελπισίας. Το βλέμμα λίγο σε νοιάζει. Κρατάς τα υπόλοιπα. Ταράζεσαι από το θέαμα, αηδιάζεις και προσπαθείς να προχωρήσεις σαν να μην χάλασε τίποτα το μαγικό όραμα των μαγαζιών. Για κακή σου τύχη, όμως, ένα από αυτά τολμά και σου απευθύνει το λόγο. "Σε παρακαλώ μια μικρή βοήθεια..." Οργισμένη από το θράσος του -δεν προλαβαίνει να τελειώσει την φράση του- με υπερηφάνεια του λες "Φύγε από δω βρωμιάρη. Σε σιχαίνομαι. ΦΥΓΕ!". Η σύγχυση σου κρατάει μέχρι να δεις στην βιτρίνα το υπέροχο ζευγάρι γόβες που από στιγμή σε στιγμή θα γίνει δικό σου... Κι όμως συνέβη...

Σεπτέμβριος 2009
www.exitmag.tk