Δισκοθήκη | Μάιος 2010

Της Κατερίνας Στάμου

Jimi Hendrix: Valleys of Neptune (12 previously unreleased studio recordings)

Ας υποθέσουμε ότι είσαι ένα καλό δεκαπεντάχρονο αγόρι. Η μάνα σου στα γενέθλιά σου σού πήρε για δώρο μια μαύρη Strat, σαν εκείνη που είχε στα 70s ο Clapton,  σαν εκείνη με την οποία έπαιζε ο Hendrix στο Monterey Pop Festival  το ‘67.  Χάρη στο δάσκαλό σου, κάνεις τα πρώτα σου μουσικά βήματα. Λατρεύεις τον Rory Gallagher, τους Cream, και, φυσικά, τον Hendrix. Τον λατρεύεις τόσο που καμιά φορά λυπάσαι πολύ που πέθανε τόσο νέος. Με το χαρτζιλίκι απ’ τον πατέρα σου μαζεύεις όλα τα cd του: προτιμάς να τα έχεις τα άλμπουμ του και να μην τα κατεβάζεις από το διαδίκτυο. Τέτοια αδυναμία του έχεις.

Πριν μερικούς μήνες διαβάζεις στο ίντερνετ για ένα νέο άλμπουμ με 12 ακυκλοφόρητες στούντιο ηχογραφήσεις το οποίο αναμένεται να κυκλοφορήσει το Μάρτιο. Τρελαίνεσαι! Ο παραγωγικός φίλος σου, ο μεγαλύτερος κιθαρίστας όλων των εποχών, άφησε πίσω του μερικά κρυμμένα διαμάντια μαζί με τους Experience. Η σκέψη σε εξιτάρει: με το που φτάνει η μέρα, μετά το σχόλασμα τρέχεις φουριόζος ν’ αγοράσεις το cd. Πρώτο κομμάτι, μια αλλιώτικη, ενδιαφέρουσα εκτέλεση στο αγαπημένο σου Stone Free. Καλή επιλογή για αρχή, δυναμική, την απολαμβάνεις. Δεύτερο, κάτι που ποτέ πριν δεν είχες ξανακούσει: ο «ολοκαίνουργιος» ύμνος που ακούει στο όνομα Valleys of  Neptune φτάνει για πρώτη φορά στα αυτιά σου μιας και βγαίνει πρώτη φόρα στα ράφια των δισκοπωλείων και διαθέτει άφθονη ζωτικότητα και επιδεξιότητα ώστε να διδάξει και να αποστομώσει τους πάντες ακόμα και σαράντα χρόνια μετά τη γέννησή του. «Αυτή», σκέφτεσαι, «είναι ακόμα η μουσική της εποχής μας». Τρίτο κομμάτι, μια μανιακή διασκευή στο αγαπημένο τραγούδι του Χέντριξ, το οποίο συνήθιζε να παίζει σε live του (σύνθεση του θρυλικού μπλουζίστα Elmore James), Bleeding Heart: εδώ, άκρως ψυχωτικό, άκρως groovy, άκρως ζόρικο. Σε γεμίζουν μέθη και ευτυχία τα αέναα σολαρίσματά του. Η λίστα συνεχίζεται με ψυχεδελικές μπλουζιές, όπως είναι το Hear My Train A Comin’  και το Mr. Bad Luck, αλλά και με instrumental κομμάτια όπως το Sunshine of Your Love (το οποίο δε χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις) και το Lullaby of The Summer, καθώς και τα γνωστά για τους λάτρεις του Τζίμι, Fire και Red House (το δεύτερο, όντας ερωτιάρικο, ακούγοντάς το έτσι αλλαγμένο και ανανεωμένο από την παραγωγή του Kramer, σκέφτεσαι τρυφερά την κοπελίτσα που σου αρέσει στο σχολείο!). Ο δίσκος κλείνει με ένα στιλάτο Cryin’ Blue Rain, που σε αφήνει μετέωρο και σε γεμίζει με κάτι που θα περιέγραφες ως γλυκιά μελαγχολία. Ή μήπως είναι το αίσθημα νοσταλγίας για μιαν εποχή που δεν έζησες ποτέ, όπως λέει και σ’ ένα ποίημα του ο Λειβαδίτης; Ό, τι κι αν είναι, σημασία έχει ότι σ’ αρέσει και ότι σε κάνει να νιώθεις αφυπνισμένος, ξεχωριστός και rock. Ένα έντονο αίσθημα περιπέτειας κατακλύζει το κέντρο της εφηβικής σου ύπαρξης.

Περνάνε λίγες βδομάδες και το δίσκο τον έχεις ήδη λιώσει στο παίξιμο. Το ροκ σε κάνει ελεύθερο, τα νυχτερινά όνειρά σου γίνονται πιο ζωντανά και υπέροχα, αφηρημένα υπέροχα, σαν τους πίνακες του Kandinsky. Γράφεις και το πρώτο σου ριφάκι με μεγάλη επιτυχία: «Song for Jimi». Η μαμά σε επικροτεί. Σειρά έχει ένα ακόμη για την κοπελίτσα που σου αρέσει στο σχολείο, η οποία μπορεί να μην ακούει μανιωδώς Χέντριξ, ακούει ωστόσο ραδιόφωνο και μάλιστα Kosmos. Πράγμα προτιμότερο απ’ το ν’ ακούει Kiss Fm…

Ακούγοντας το Valleys of Neptune ξανά και ξανά, συνειδητοποιείς ότι οι αθάνατοι ήχοι του Τζίμι είναι ό, τι κρύβει πια μέσα του το κεφάλι σου, και τα πρωτόγονα riffs του είναι τα μηνύματα που πρέπει να μετατρέψεις μόνος σου σε ιδανικά για να πορευτείς όπως επιθυμείς μες στη ζωή σου. Δεν ξέρεις ακόμη το πώς και το γιατί, αλλά ευγνωμονείς τον Χέντριξ για όσα σου πρόσφερε και συνεχίζει να σου προσφέρει, τα οποία, όπως συμπεραίνεις, είναι ανεκτίμητα και περισσότερα απ’ όσα σου προσφέρουν οι καθηγητές σου στο σχολείο, οι αθλητές που θαυμάζεις, οι μουσικοί της εποχής σου. Οι αδιάφοροι συγγενείς σου και οι ανησυχητικά βολικοί συμμαθητές σου με τους οποίους αδυνατείς να συνεννοηθείς. Την ξέρεις την αλήθεια: ο Χέντριξ σου χάρισε περισσότερα από τον οποιονδήποτε. Περισσότερα κι απ’ τον πατέρα σου, περισσότερα κι από τη μάνα σου.