Να δουλέψω τώρα που σπουδάζω; ΝΟΧΙ!

Η ομάδα της EXIT διαφωνεί για άλλη μια φορά για χάρη των αναγνωστών...

Της Αλίκης Ελευθεριάδου Δουλειά η καθισιό? Ένα ζήτημα το οποίο απασχολεί το σύνολο των φοιτητών της εποχής μας. Φυσικά το να εργάζεσαι αποτελεί μορφή δέσμευσης αλλά αυτά που σου προσφέρει μια δουλειά είναι τόσο σημαντικά ώστε να μην παίζουν ρόλο οι περιορισμοί της. Αν ρωτάτε εμένα... τάσσομαι υπέρ. Γιατί;	Του Γιάννη Παναγιωτούρου Να δουλεύει κάποιος τα φοιτητικά του χρόνια, ή όχι? Σύμφωνοι, η δουλειά αποφέρει χαρτζιλίκι και σε κάνει οικονομικά πιο ανεξάρτητο. Αρκούν όμως αυτά για να χάνει κάποιος τα μαθήματα στο πανεπιστήμιο; Μπορεί κάποιος, τελικά, να συνδυάσει σχολή και δουλειά; Για μένα, όχι. Γιατί;
Γιατί ποιός είπε ότι δεν θα παρακολουθείς τις σπουδές σου; Όπου υπάρχει τρόπος υπάρχει και θέληση. Άλλωστε μπορείς να δουλέψεις και το Σαββατοκύριακο.	Γιατί με τις ώρες εργασίας χάνεται σε σταθερή βάση παρακολούθηση μαθημάτων κάτι που οδηγεί τον φοιτητή με πολλά κενά στις εξεταστικές του. Και άντε να τρέχεις μετά για σημειώσεις στους φίλους σου.
Γιατί μπορεί να κουράζεσαι στη δουλεία αλλά το ίδιο παθαίνεις με το να χτυπιέσαι μέχρι πρωίας στα clubs… Άσε που δεν πληρώνεσαι. Για θυμήσου πόσες φόρες δεν πάτησες στη σχολή επειδή ξενύχτησες; Η δουλειά σε πείραξε;	Γιατί η κούραση της δουλειάς καθιστά το μετέπειτα μάθημα περισσότερο αγγαρεία παρά ευχαρίστηση και επιλογή του φοιτητή. Άν το απόγεμα μετά την δουλειά πας στο μάθημα πολύ δύσκολα θα μπορέσει το μυαλό να συγκεντρωθεί.Απο το να κοιμάσαι στην αίθουσα πήγαινε σπίτι σου καλύτερα!
Γιατί η δουλειά είναι πρόκληση. Δοκιμάζεις τον εαυτό σου και τις αντοχές σου. Εξοικειώνεσαι στο να μπορείς να κάνεις πολλά πράγματα μαζί (κάτι που στη σήμερον ημέρα είναι εντελώς , μα εντελώς απαραίτητο!). Μπορείς να ζεις τα φοιτητικά σου χρόνια χωρίς να παραιτείσαι από όλες τις υποχρεώσεις σου. Είσαι ενεργό μέλλος της κοινωνίας. Δεν μπορείς να απολαμβάνεις χωρίς να προσφέρεις τίποτα.	Γιατί η εργασία στην διάρκεια φοιτητικών χρόνων απασχολεί τον ελεύθερο(και όχι μόνο) χρόνο του φοιτητή σε μια περίοδο που θα μπορούσε να ασχοληθεί με ξένες γλώσσες, παράλληλά μαθήματα κ.λ.π. με σκοπό να ενισχύσει περαιτέρω το βιογραφικό και τις γνώσεις του. Ακόμα και ο αθλητισμός θα διενεργούσε θετικά καθώς θα λειτουργούσε ως εκτόνωση του φοιτητή από την καθημερινότητα. Η εργασία τον πνίγει επιπλέον!
Γιατί νοιώθεις περήφανος κάθε τέλος του μήνα να βλέπεις ένα γεμάτο λογαριασμό όλο δικό σου!	Γιατί σε γενικές γραμμές όταν δουλειά και σχολή συμπίπτουν, υπάρχει μια σύγχυση στις προτεραιότητες του φοιτητή. Πολλές είναι οι περιπτώσεις φοιτητών που εντέλει εγκατέλειψαν την σχολή τους για χάρη της δουλειάς.
Γιατί άμα οι γονείς σου (που δεν είναι και υποχρεωμένοι στο κάτω κάτω) δεν έχουν να σου δώσουν για τα de facto καφεδάκια σου ή θα μείνεις και θα ξύνεις τους τοίχους να βγάλουν λεφτά ή θα το παίζεις στους φίλους ελεήστε το φτωχό...	Γιατί μέσα σε όλα με την δουλειά και με την σχολή κάπου κάπου χάνεσαι και με τους φίλους σου.Το de facto καφεδάκι μετά την σχολή πως θα το τιμήσεις αν εργάζεσαι βρε αδερφέ;
Γιατί σου δίνεται η δυνατότητα να πατήσεις πόδι στο καταπιεστικό αφεντικό σου και να πεις «ΝΑΙ κυρία μου... ΠΑΡΑΙΤΟΥΜΑΙ!» κάτι που δυστυχώς δεν θα μπορείς να πεις στα 40 με οικογένεια και σπίτι.	Γιατί όταν -επιτέλους- έρθει το ρεπό από τη δουλειά, πολύ δύσκολα θα σηκωθεί ο φοιτητής να πάει στο πανεπιστήμιο.
Γιατί η δουλεία συνδέεται με την ελευθερία. Δεν ενηλικιώνεσαι για να απαιτείς ελευθερίες που ουσιαστικά τις δανείζεσαι από τους γονείς σου. Πόσο ελεύθερος είσαι όταν πουλάς μαγκιά με τα λεφτά «του μπαμπά»;	Γιατί αν το «μοντέλο» πανεπιστήμιο-δουλειά εφαρμοστεί, στην αρχή όλα δουλεύουν ρολόϊ. Μετά όμως η δουλειά (όντας υποχρεωτική) αρχίζει σταδιακά να υπερτερεί έναντι της σχολής. «Εντάξει μωρέ και αν δεν πάω και μια μέρα στην σχολή δεν θα μου πούνε και τίποτα»…

Σεπτέμβριος 2009

www.exitmag.tk

Κοινοποίηση