10 πράγματα που έμαθα πηγαίνοντας σε επαρχιακό club

Του Χρήστου Καραλιά

Τον Αύγουστο σχεδόν όλοι μας ακολουθούμε πιστά την άτυπη σύμβαση που μας θέλει να πηγαίνουμε διακοπές στο χωριό μας ή στο εξοχικό που έχουμε κάπου στην Ελλάδα. Εκεί συνήθως η νυχτερινή ζωή δεν σου παρέχει και πολλές επιλογές. Όταν λοιπόν κανείς βαρεθεί τις βραδιές στην παραλία με φωτιά και κιθάρα ή τις χαλαρές συζητήσεις με φίλους και θέλει κάτι πιο...έντονο, τότε πάει στο επαρχιακό club. Και πηγαίνοντας δυο-τρείς φορές, έμαθα τα εξής για τα club της επαρχίας:

1. Συνήθως δεν έχουν είσοδο... Αθηναϊκά club, eat my dust.
2. Το ελληνικό hip hop φαίνεται πολύ αστείο στους ξένους τουρίστες.
3. Η μουσική είναι σαν τις διαφημίσεις του compact disc club: πάντα ξέρεις ποιο τραγούδι ακολουθεί!
4. Όλοι χορεύουν μετά τη δεύτερη μπόμπα υπό τους ήχους του Now Dance 1821.
5. DeJaVu: Τους έχεις ξαναδεί όλους με μαγιώ στην παραλία. Been there, done that.
6. Δεν πρέπει να υποτιμούμε τα παραδοσιακά πανηγύρια. Τουλάχιστον αυτά έχουν δωρεάν γουρνόπουλο και κληρώσεις με τηλεοράσεις.
7. Οι θαμώνες είναι τόσο αμετάβλητοι μέρα με τη μέρα που μπορεί κανείς να κρατήσει απουσίες.
8. Η φράση "Πού θα πάμε το βράδυ" δεν υπάρχει. Η απάντηση είναι μια: στο επαρχιακό κλάμπ... Οι επιλογές είναι περιορισμένες ούτως ή άλλως!
9. Σε χαιρετάνε γνώριμες φάτσες και παριστάνεις οτι τους γνωρίζεις από ευγένεια με ένα τσιριχτό "τι κάανειιις...εσύ..; Όλα καλάαα;"
10. Αφού γυρίσεις σπίτι (μετά από 2-3 μπόμπες) σου έρχεται εύκολα έμπνευση.

Όπως και να 'χει τα επαρχιακά club ίσως να 'ναι καλύτερα από τα Αθηναϊκά. Έχουν ένα διαφορετικό αέρα, πιο χαλαρό. Δε σε νοιάζει τόσο τι θα φορέσεις, και παίρνεις την όλη υπόθεση στην πλάκα. Απολαμβάνεις αυτό το επαναλαμβανόμενο θέατρο του παραλόγου, το οποίο γυρνώντας στην Αθήνα μπορεί και να σου λέιψει.

EXITmag Καλοκαίρι 2009.

www.exitmag.tk

Κοινοποίηση